Hayvan Fobisi (Zoofobi)

Hayvan fobisi çok farklı hayvanlara yönelik yoğun kaygı duygusunu ifade ediyor.

Bu kaygı çok farklı boyutlarda olabiliyor aslında. Yani bir hayvandan zarar görmek gibi ilk başta algılıyoruz belki ama tiksinme ya da kontrol edilememe, her an bir şey yapabilme, dokunabilmesi bile aslında hayvanla ilgili yaşadığınız çekincenin anlamını ifade edebilir.

Aslında fobiyi sadece hayvan için değil çok daha genel anlamda da düşünmek gerekir.

Bu bir yükseklik korkusu da olabilir ya da özellikle sokağa çıkmakla ilgili kalabalığa karışmak gibi fobi olabilir.

Fobiler kategorik olarak aslında bizim bilinç dışımızda sakladığımız bazı açmazların sembolik ifadeleridir. Mesela sizin bir kedinin bir anda size dokunabileceğiyle ilgili kaygınız aslında kontrolcü zihninizin her an beklenmedik bir sürprizle delinmesi, sisteminin bozulmasıyla ilgili tetikteliğinizle ilgili anlam ifade eder. Aslında orada korku duyulan şey kedinin kendisi değildir. Kedinin davranışına ya da kendisine verdiğimiz anlamdır. Dolayısıyla bu anlamı neresi üretiyor? Bilinçdışımız üretiyor.

Bizim burada Sağduyu’da çalışma şeklimizde yüzleştirmeden ziyade bu korkunun anlamına bakmaya çalışırız arka planda.

Nedir oradaki sakınma sebebi? Tiksinmeyse bu tiksinme dediğimiz şey içimizdeki hangi duyguya yönelik bir tiksinmedir aslında? Yoksa hayvan kendi başına baktığınızda masum bir canlı. Ama bir anlam vermeye başladığınızda o başka bir şeye dönüşmeye başlıyor.

İşte dolayısıyla hayvan fobisini günlük hayatımızdaki fonksiyonalitemizi aksatan ve hemen bir iki seansta yüzleştirmeyle çözülebilecek bir şey yerine biz, ”yaşasın biliçdışımız bize bir şey anlatmak istiyor, bir sinyal vermeye çalışıyor, acaba o sinyal nedir”i anlamak üzerine kullanmayı tercih ediyoruz. İşte o zaman, o takdirde kişinin kendi açmazlarıyla yüzleşmesi ve bütünlüklü bir kişilik yapısı kazanması ve üzerinde yük gibi taşıdığı noktaların gevşemesi sağlanıyor olur.

Tabi bu psikoterapide şöyle sağlanıyor olacak. Hayvan fobisinin o an için bir kenara koyup kendisini dünden bugüne getiren çocukluk hikayesindeki belirli noktalara odaklanıyor olmak, anılara odaklanıyor olmak ve oralara verdiği anlamı keşfedip bugünkü hayat arasındaki ilişkisini kurmak. Bunu öncelikle fark ettirmek ve yine terapistle kurulacak güvenli bağ sayesinde kişinin kendi duygularına erişebilmesini sağlamakla mümkün olabiliyor.