Depresyondayken kişi kendisini çok mutsuz, çok çökkün hisseder.

Eskiden keyif aldığı şeylerden keyif almamaya başlar. Ciddi bir istek, ilgi kaybı olur. Her zamankinden daha kolay ağlama ya da normalde tolere edebildiği bir şeyi tolere etmede güçlük çekme, tahammülsüzlükler gözlenebilir.

Kişi okula gidiyorsa okula gitmekte güçlük çekebilir, işe gidiyorsa işe gitmekte ve işin rutin sorumluluklarını yerine getirmede güçlük çekebilir. Sosyal ortamlarda geri çekilme olabiliyor danışanlarımızda. Örneğin arkadaşlarıyla vakit geçirmekten, sohbet etmekten, gezmekten hoşlanan ya da komşusuyla kahve içmekten keyif alan bir kişi bu dönemde bunları yapmak istemiyor çok kendi kabuğuna çekiliyor.

Uykuda ve iştahta ciddi değişimler gözlenebiliyor. Her zamankinden daha az yeme olabiliyor, kilo kayıpları gözlenebiliyor. Ya da öfkenin yansıtılmasıyla beraber çok fazla yeme olabiliyor.

Uykuda kişi yataktan kalkmakta güçlük çekebiliyor, çok fazla uyuyabiliyor bu dönemde ya da yatağa giriyor bir türlü uyuyamıyor ya da uykuya dalıyor çok erken bir saatte uyanıyor, tekrar uykuya devam etmekte güçlük çekebiliyor. Kabuslar sıklaşabiliyor bu dönemde.

Yataktan kalkıp güne başlamak, hayata katılmak bile bu dönemde kişiler için zor olabiliyor. Öz bakımlarını yerine getirmek, saçını taramak, banyo yapmak bunlar bile çok ağır gelebiliyor kişiye. Ciddi enerji kaybı ve yorgunluk olabiliyor. Ve kendilerini çok yetersiz, çok değersiz hissedebiliyorlar.

Geleceğe yönelik olarak sanki bu durumun içinden hiç çıkamayacaklarmış gibi çok karamsar olumsuz düşünceler içine girebiliyorlar. Ve dediğim gibi hayata katılmak bile güç olabiliyor. Daha ağır depresyon tablosunda yaşama son vermek istemeye kadar intihar girişimine kadar gidebiliyor.

Depresyon çok yaygın görülen bir hastalık aslında. Daha çok kadınlarda görülüyor, hayatı çok olumsuz etkiliyor. Ciddi bir hastalık, bir bozukluk, titizlikle ele alınması gerekir. Bu bir dert ama çaresiz bir dert değil.

Psikoterapi ile danışanlarımızda çok hızlı ve olumlu gelişmeler görüyoruz.

Bazen danışanlar ben güçsüz müyüm neden yardım alayım kendi başıma halledebilirim diye düşünebiliyorlar ama bu durum depresyonun daha da uzamasına ve derinleşmesine neden olabiliyor.

Terapide ne yapıyoruz?

Başta kişinin farkındalığını arttırıyoruz, depresyona neden olan stres faktörleriyle baş etmesini güçlendirmeye çalışıyoruz. Kişinin o benliğini, egosunu güçlendiriyoruz. Onun dışında aslında depresyon erken çocukluktan itibaren karşılanmamış ihtiyaçların bir sonucu. Bu ihtiyaçların farkına varıyor kişi ve bunları karşılamaya yönelebiliyor seans odasında bunları çalışıyoruz. Aslında bizim duygumuzu oluşturan şey o olay ya da durumdan ziyade biz ona nasıl anlamlar atfediyoruz nasıl yorumluyoruz?

Depresyondaki danışanlarımız genelde böyle çok daha karamsar daha olumsuz gerçekçi olmayan bir şekilde olayları durumları değerlendirebiliyorlar. Kişi bu düşüncelerinin farkına varıp bunlar üzerinde çalıştığımızda bunları değiştirdiğimizde kişinin duygusu da değişiyor ve depresyonu da iyileşiyor aslında. 

Bununla ilgili Gandi’nin sevdiğim bir sözü var;

“Düşüncelerinize dikkat edin duygularınıza dönüşür, duygularınıza dikkat edin davranışlarınıza dönüşür, davranışlarınıza dikkat edin alışkanlıklarınıza dönüşür, alışkanlıklarınıza dikkat edin karakterinize dönüşür, karakterinize dikkat edin kaderinize dönüşür.”

Aslında böyle bir şey, biz düşünce şeklimizi değiştirdiğimizde duygumuz da değişiyor ve depresyonumuz da iyileşiyor.