Kimi ilişkilerde kronik mutsuzluk dediğimiz bir sorun vardır.

Kimileri bunun farkında bile değildir. Kimileri ise özellikle taraflardan biri bunun farkına varıp bir şey yapmak için adım atar.

Nedir kronik mutsuzluk? Çiftler böyle artık ikisi adeta paralel hayata geçtiği, herkesin kendi dünyasını yaşadığı ve hazzın o ilişkide artık çok geride kaldığı bir ilişki halidir. Sanki ilişkinin sadece adı vardır da diyebiliriz. Bu ilişkilenmenin, tutkunun, bağ kurmuş olmanın pek ruhu kalmamıştır o ilişkide.

Peki bu neden olur?

Aslında kronik mutsuzluk dediğimiz şey, kişinin içinde arzu hep saklıdır ama bu arzu ortaya çıktığında bir takım çatışmalara ya da kişi içinde bir takım korkulara bilinç dışı olarak neden oluyorsa bu bilinç dışınızın çok geri planda alt katmanda bir yere itilir. Ve bunu ne zaman ittiğinizin farkında bile olmazsınız aslıda. Böyle zamanla sanki o orada hiç yokmuş gibi hissetmeye başlarsınız. Aslında arzu içeridedir, bireysel bir şeydir. Onunla tetiklenir ama onunla yaklaştığınızda bu başka türlü kaygılara neden oluyorsa, arzulardan vaz geçme dediğimiz başka bir yere doğru gidebilir ilişki.

Peki ne yapılır burada terapide?

Terapide aslında çiftin daha güvenli bir şekilde iletişim kurabileceği ve bu arzunun hemen yanında duran korkuları konuşabileceği yere çifti çekmeye çalışırız. Çift bunları konuşabilir hale geldiğinde o bağı, o aman her şey çok kötü olacak korkusunu geçtiğinde en derindeki arzusuna dolaşmaya başlar. Arzu var oluşsal bir meseledir. Önündeki engelleri çektiğinizde kendiliğinden ortaya çıkıverir. İşte ilişkileri çok uzun zaman yaşatan şey de aslında bu arzuyu dinamik tutabilme halleridir.

İşte terapinin işlevi, içinizdeki arzunun önündeki engelleri önce sezip sonra gösterip sonra da bunun iletişimini sağlayıp ortadan kaldırmaktır.