Ölümü konuşmak, yetişkinler için bile oldukça zor bir kavramdır. Bunu çocuğa anlatmak ise ciddi bir titizlik gerektirebilir.

Genellikle bu zor kavramı yumuşatmak için “öldü” demek yerine ”vefat etti, hayatını kaybetti, melekler aldı, cennete gitti, Allah’ın yanında” gibi kavramlar kullanmak çocuklar için kafa karıştırıcı olabilir.

Doğrudan öldü kelimesini kullanmak, daha basit açıklamalar yapmak “insanlar da tıpkı bitki ve hayvanlar gibi ölürler, ölünce bir daha geri gelmezler, yemek yemezler, konuşamazlar.” gibi değişime atıf yapmak daha net olabilir.

Çocuğa ölen kişiyi özlediğinde onun fotoğraflarına bakabileceği, onu hatırlatacak resimler yapabileceği, okuma yazma biliyorsa mektuplar yazabileceğini söylemek faydalıdır.

Çocuklar için en kaygı verici kısım ise size bir şey olup olmayacağı kısmıdır.

Çocuğa “Ben yanındayım, buradayım, biz birlikte uzun yıllar bir arada olacağız.” gibi geleceğe yönelik planlardan bahsetmek bu konuda rahatlatıcı olabilir.

Ayrıca çocuk defnedilme ve cenaze töreni gibi ağır matem içeren ortamlarda bulundurulmamalıdır. Çocukların da yetişkinler gibi yas tuttuğunu ve yasın evrelerini yaşadığını, bu süreçte çocuğun davranışlarında değişimler yaşanabileceğini unutmamak gerekir.